Iets over hooi, vork en vrijwilligerswerk

Zoals ik in vorige blog al meldde, ben ik op zoek naar tijd, tijd om te naaien, mijn favoriete bezigheid, na mijn dochters uiteraard.

Echter toen ik op Facebook een oproep zag verschijnen van het Berrefonds die op zoek was naar naaisters, kon ik niet anders dan me aan te melden. Het Berrefonds steunt ouders van overleden kindjes. Ze willen deze ouders iets tastbaars meegeven in de vorm van een persoonlijk herinneringsdoosje. Ook bieden ze hemdjes en wikkeldekentjes aan. Hiervoor zijn ze steeds op zoek naar vrijwillige naaisters. En laat dat nou net zijn wat ik graag doe, naaien. Dat in combinatie met mijn genegenheid voor alle kindjes. De beslissing was dus snel gemaakt.

Ik koos voor een combinatiepakketje van 5 hemdjes en 5 wikkeldekentjes. Het Berrefonds zorgde voor de stof en toebehoren.

En toen zocht ik tijd. Toen het Lief met zijn voetbalbende op teambuilding was, de 2 grote dochters bij hun papa en de kleine meid in haar bedje, zette ik me aan de wikkeldekentjes. Emotioneel vond ik het wel, die kleine dekentjes. Ik besefte pas hoe klein die waren toen ik ze afgewerkt in mijn handen had. Ze zijn mooi geworden en ik hoop dat ze 5 ouders tevreden gaan maken.


Voor de hemdjes heb ik een paar uurtjes ingepland in de agenda. Papa spendeert wat kwaliteit met de kleine meid en de 2 grote zussen beloven me niet te storen :-).
Want zo moet het de laatste tijd, het naaien inplannen in de agenda.
Maar ze zijn afgeraakt en vertrokken naar de bezielers van het Berrefonds. En ik ben blij dat ik een handje kunnen helpen heb. Dit doe ik nog eens!


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mijn eigen kleine wilde zwaan

De veelzijdige ISA

BLOGTOUR bobbieshort